سفارش تبلیغ
صبا ویژن
الهام بهشت


عشق و تحجر

شعری از کتاب سوم " کتاب صفر " :

 

خیلی بد است ، عشق و تحجر ، و قلبِ من
خیلی بد است ، حس تنفر ، و قلبِ من

خیلی بد است ، نطفه ی خونی که بین ماست 
تشخیص احتمالی دکتر ، و قلبِ من

وقتی چپ است ، خواب مجزای هر دومان
تخت و پتو و بالش و اینجای داستان

من غار و دره و طوفان و خستگی 
تو دشت و جنگل و دریا و آسمان

دیدی چپ است ،خواب مجزای هردومان ؟! 
چشم سیاه ِ قضاوت کنندگان

صبح است و حسرت من در اتاق ِخواب 
بغض است و شرشر ِحمام روی وان

خیلی بد است چرخشِ دور ِسرِ مگس 
شیطانِ خورده شده با میوه های گس

وقتی که هست ، حال و هوای ِتو در من و 
من ماسک می زنم هر شب ، نفس نفس

طاقت نداشت ، هسته آلو و قلبِ تو 
طغیان رودخانه و زالو ، و قلبِ تو

وقت غروب ، ساحل چشمت ، یواشکی 
کشتی گرفته به پهلو ، و قلبِ تو ./

مقداد داودیان 1394



 

بوی شالیزار

بوی موهات ، بوی شالیزار 
همه جامونده هات میراثه
شعرهایی که من نبودم تووش
دفتری که منو نمیشناسه 
حیف لبهات ، توو سکوتی که
منو با ارثیم رها کردی
وقتی گم میشدی نفهمیدم
تو ازم راتو کی جدا کردی ؟!
شاید این اشتباه من باشه
از دلم کفر داره می باره
من به عمق نگات مشکوکم
رگ خوابت رو کد خدا داره ؟!؟
جون کافر به عشق مشکوکی ؟
یا خود عاشقت که شیرینه
جای " تیشه " به شیشه دل بستی
اتهامت که خیلی سنگینه
عشق گفتم به یادت افتادم
یاد موهات ، گلسر پر دار
من و شب ، شیشه های توو خالیم
یاد حرفات ، بغض شالیزار
آخ یادت ، چه ارث زیبایی
که ازم هر بهار کم شده بود
منو بوی عطر تو آورد
پام توو اون روستا قلم شده بود
برف اومد ،  بهار یادم رفت
برف اومد ،  سفید شد دنیام 
گمشو خودکار لعنتی، دق کرد
شاعری که هوار زد :  تنهااااااام
شاعری بی حجاب بودی تا 
با تو چشمامو سایه می کردم
روی شونه های معصومت
سهم دنیاتو گریه می کردم 
گریه می کردم و دلم خوش بود
روی برف سفید و قلب سیات
که نبینم تو میری میخوابی
تووی آغوش کدخدا و آه ....
سهم دنیاتو گریه می کردم
سهم دامنی که چین چینه
درد سردی که توی قلبم بود
آه .... داره برف میشینه
توو زمستون  ، غرق آتیشم
تابسوزم تو گرم شی با من
این فقط یه تماس بیهوده اس
از توی شالیزار ها تامن
این فقط یه تماس بیهوده اس
رد عشقی که واسمون انداخت
اشتباه از من و شماها نیست
کدخدا بود که دستمون انداخت
ما همون ساده های امروزیم
که فقط دل به بد کسی دادیم
قصه مون یه حقیقت تلخه
اینکه توو غصه هامونم شادیم
حال ما یه حقیقت ساده اس
که بدیم دست کدخداهامون
عشقی که توی خواب شالیزار
عاشقی کرده قلبمون با اون.
#داودیان_مقداد

 



 

شعر : حرفهایی از یک غریبه که می شناختی !

هر چند که قصه به آخر رسیـــــده بود                  دیشـب دوباره شما را به خواب دیده بود
آن روز مثل همیــشه نبـود می خـندید                   از باغـچه دانشکده ،   چند گل چیده بود
در گوشه اتاقـــــش از چهـــره شـما                   نقاشی عــــجیب و  غریبی کشیده بود
می خواست تا رها شود این شد که با طناب                 یک پیله ســفید به حــلقش تنیده بود
وقتی قرار شد که به چند قرص تــن دهد                  از یک غریبه حرفهای جدیدی شنیده  بود 
با خط ثابتـــش به شما زنـــگ زد   ولی                 از چــهره اش حالت سابـــق پریده بود
تا قبل از اینکه بگوید :"سلام عشـق من "              هر دو رگ دو دسـت خودش را بریده بود
با فکر حســرت و کـم رویی اش شکست                  چـــون حلـقه ای که براتان خریده بود
مقداد  27-2-91


 

متن : زندگی

زندگی کردیم شبیه دیگران .

شبیه تمام روزهای بیست و هفت سال و

یازده ماه و یازده روز گذشته ...... بیست و هفت سال خوشحالی و

ناراحتی ..... بیست و هفت سال عشق ، دوری ، نفرت ، سرخوشی ...

زندگی کردیم که نگویند مرده ایم ..... زندگی کردیم به هر نحو ممکنی .

و شاید در لابلای بوته های عمر خویش ، چیزی را گم کردیم .... شاید

معشوقی که وحشیانه آزاد بود ؛ معجزه ای در عصر تمدن اجباری .

و آخر نفهمیدیدم زندگی بود یا گذراندن وقت به بیهودگی ....

زندگی بود یا مردگی .... شاید ما مردگانی در برزخ دنیا بودیم .

شاید تمام حرف ها دروغی بود ساخته ذهن شما آدمیان .

شاید همه آنها راست بود که یکی به شما گفته بود و یادتان نبود .

و شاید دلهره هایتان حق داشتند . و تعصب کورکورانه تان از حسادت

های پیش آمده گاه و بیگاه ....

حسادت در عشق ، در دین در سرنوشت .....

من حتی بین شما اسبی دیدم که لاشه های سگی را بی دلیل

با سمهای پر توانش هاونگ می کوبید . و پرنده ای که طوطی نبود

اما بهتر از هر طوطی وشی ، ادای اطرافیانش را در می آورد.

من خواهری را دیدم که زیر پتوی چرمی یک گاو می لرزید از گناه

ولی دوست داشت و لذت می برد . و مادری که یواشکی از راهرو

خانه ، دستی را می برد به اتاق خواب ، که سفید بود نه سیاه .

من دیدم ، مردی که دستان کلاه به سری را می بوسید نه او

غلام بود و نه آن مغرور شده ، پادشاه.

من به میل خودم می دیدم ، که هر کسی حرفی داشت می گریخت

و هر کسی کر بود می ماند و عادت می کرد ...

الاغی که دیوار راست را طی می کرد تا عر عر ش بنا به قوه جاذبه زمین

در گلویش گیر کند و موری که زیر بار دانه حرف نمی زد تا نگویند

غر غر می کند .

و در این میانه زنی  بود ، عجیب . شکلش شبیه فرسنگهای دور ،

کهن بود و چهره اش نا مفهوم . گله از کسی نداشت . بچه هم

نداشت . شوهرش ، نمی دانم اصلا شوهر می دانست چیست

! زنی که ، زنیکه به او می گفتند حوالیون دامنش .

دامنش کوتاه بود اما چیزی از زیر معلوم نبود . حتما چشم های

هیز مردانه ، رکب خورده اند بلکه یکی جوابشان را داده باشد .

زمونه شرط بدی گذاشت ...

برای آنهایی که به دنیا چسبیدند . شیرینی به شرط چاقو !

حالا ، نخیر ، دلم سوخته نیست ! غمی نیست .... محشری

نیست .... زندگی مشروط است به عقل .... احساسی که

درون مغز زندگی می کند .


آدما ، زندگی می کنن واسه لیاقتی که فکر می کنن دارن

در حالی که غیر اینه . آدما عشق می ورزن به دلیل معرفتی

که فکر می کنن دارن اما غیر اینه . آدما به راحتی در یه

لحظه هایی از زندگیشون کسی که با تمام وجود دوسشون

داره رو فراموش می کنن و فکر میکنن حق دارن اما غیر اینه .

غیر از اینی که فکر میکنی دنیا قشنگه ، اگه و فقط اگه آدما

فکر نمی کردن حقیقت چیزیه که خودشون بهش اعتقاد دارن .

حقیقت آرزوهاییه که می میره ... حقیقت عشقیه که می مونه

و هیچوقت به دست واقعیت نمی رسه .... حقیقت معجون

بی بدیل زندگیه که از آدما جدا نیست اما فکر می کنن غیر اینه !
آیا غیر اینه ؟

.

.

.


و من خواستم خوب باشم ، کسی که می دانست نگذاشت !


                                         مقداد 24-2-91





 

شعر : نگاه

 

همین که رنگ نگاهت ، آسمان پشت بامم شد
.......... وقتی که دست های سرکش تو وحشیانه رامم شد

وقتی که در کنارم و همرنگ لحظه ها بودی

............. وقتی درست قصه همانطور که قول دادم شد

شب آن شبی که شدی ، حوا و روی تخت سپید

.......... یک مشت خاک و آب بود که با یک نگاه تو آدم شد

 

 

نگاهی که حس انسانی رو متحول کنه ، نگاه یک انسان نیست ،
چون نگاه انسانها همیشه با امیال شخصی و هوس آلوده است....
اون نگاه ، نگاه بی نظیر یک ابر انسانه .....



 

کتاب دوم : الهام بهشت

 

سلام به دوستان عزیزم

خبر جدید اینکه ؛ کتاب دومم هم به چاپ رسید .




کتابی به نام :  الهام بهشت

محل توزیع کتاب :  مازندران ساری خیابان 15 خرداد جنب آیس پک فروشگاه شهر کتاب ساری

تلفن :  6 - 3267095- 0151

 

 

 

 





 

شعر : بهشتی در زمین

       

                                              بهشتی در زمین


                                            ای بهشت بی بدیل غرق در افکارها    

                                            ای تو تنها ماندگار مکه آزارها

                                            ای تو چون انگشتر خاتم ، نگین سرنوشت

                                            در رکوعی چون علی بخشنده در تکرارها

                                            ای سیه پوش طلاکوب زمین بندگی

                                            ای شب نورانی پر حسرت بیدار ها

                                            ای بنای صلح و بخشش ، ای همیشه داغدار

                                            از گناه مردمان کوچه و بازارها

                                            ساکتی حتی سکوتت هم جهانی حرف داشت

                                            ای غمین از گریه های خفته در اجبارها

                                            ای که با هر بار دیدن چشم من آتش گرفت

                                            سر نگه دار دلم افشا کن این پندارها ./

 

                                                      مقداد - مکه 89/05/10 



 

کتاب من : بوی خوش قولی باران

                                      


                                                                
         
        
    کتاب "بوی خوش قولی باران" چاپ شد.
  
          این کتاب به لطف خانم فاضل (همسر مرحــــــــوم دکتر حسین امینی)
            و دکـــتر جـــــــــــواد عباسی به چـــــــاپ رســــــــــیده است .

 
 
                                                

محل توزیع کتاب :  مازندران ساری خیابان 15 خرداد جنب آیس پک فروشگاه شهر کتاب ساری

تلفن :  6 - 3267095- 0151


 

 



 

شعر : درک دوستی

 

 

 

                              من از تو بی وفا ترم ، اگر مرا رها کنی
                              ولی نمی شود مرا ز عشق خود جدا کنی 

                              بگو اسیر عادتی ،‏ تو را به دوستی چه کار !
                              بگو که حاضری مرا فدای لحظه ها کنی 

                              همیشه صد بغل پرم ،‏ ز درد هات ‍، غصه هات
                              نمی شود که یک بغل ، برای من دعا کنی ؟

                              چقدر ساده ای هنوز ، کسی به فکر درد نیست 
                              به جز من از کسی نخواه ، که با دلش صفا کنی 

                              تمام شد ، دلم گرفت ، به خون کشیده شد تنم
                              بیا ، به موقع آمدی که در رگم شنا کنی 

                              بیا ، نترس که هیچکس نمی شود مزاحمت 
                              اگر به روی قلب من ، تو خانه ای بنا کنی ./ 

                                               مقداد 23/7/86

 

 

 



 



مقداد
آنچه که تو می اندیشی نیستم !

 

 

 

 

عشق و تحجر
بوی شالیزار
شعر : حرفهایی از یک غریبه که می شناختی !
متن : زندگی
شعر : نگاه
کتاب دوم : الهام بهشت
شعر : بهشتی در زمین
کتاب من : بوی خوش قولی باران
شعر : درک دوستی

 

سایت شعر نو - مقداد داوودیان
سایت آوای دل - مقداد داوودیان
ایمیل 1: m_hamzaboon3@yahoo.com
ایمیل 2 : meghdad_davoudian_2010@yahoo.com
فیس بوک

 

 

سایت به روز و آمار از دوباره فعال شد آخرین آمار قبل از به روز شدن : 76326 بازدید