|
بوی شالیزار |
|
بوی موهات ، بوی شالیزار
همه جامونده هات میراثه
شعرهایی که من نبودم تووش
دفتری که منو نمیشناسه
حیف لبهات ، توو سکوتی که
منو با ارثیم رها کردی
وقتی گم میشدی نفهمیدم
تو ازم راتو کی جدا کردی ؟!
شاید این اشتباه من باشه
از دلم کفر داره می باره
من به عمق نگات مشکوکم
رگ خوابت رو کد خدا داره ؟!؟
جون کافر به عشق مشکوکی ؟
یا خود عاشقت که شیرینه
جای " تیشه " به شیشه دل بستی
اتهامت که خیلی سنگینه
عشق گفتم به یادت افتادم
یاد موهات ، گلسر پر دار
من و شب ، شیشه های توو خالیم
یاد حرفات ، بغض شالیزار
آخ یادت ، چه ارث زیبایی
که ازم هر بهار کم شده بود
منو بوی عطر تو آورد
پام توو اون روستا قلم شده بود
برف اومد ، بهار یادم رفت
برف اومد ، سفید شد دنیام
گمشو خودکار لعنتی، دق کرد
شاعری که هوار زد : تنهااااااام
شاعری بی حجاب بودی تا
با تو چشمامو سایه می کردم
روی شونه های معصومت
سهم دنیاتو گریه می کردم
گریه می کردم و دلم خوش بود
روی برف سفید و قلب سیات
که نبینم تو میری میخوابی
تووی آغوش کدخدا و آه ....
سهم دنیاتو گریه می کردم
سهم دامنی که چین چینه
درد سردی که توی قلبم بود
آه .... داره برف میشینه
توو زمستون ، غرق آتیشم
تابسوزم تو گرم شی با من
این فقط یه تماس بیهوده اس
از توی شالیزار ها تامن
این فقط یه تماس بیهوده اس
رد عشقی که واسمون انداخت
اشتباه از من و شماها نیست
کدخدا بود که دستمون انداخت
ما همون ساده های امروزیم
که فقط دل به بد کسی دادیم
قصه مون یه حقیقت تلخه
اینکه توو غصه هامونم شادیم
حال ما یه حقیقت ساده اس
که بدیم دست کدخداهامون
عشقی که توی خواب شالیزار
عاشقی کرده قلبمون با اون.
#داودیان_مقداد
|
|
|
| |
|
|
