همین که رنگ نگاهت ، آسمان پشت بامم شد
.......... وقتی که دست های سرکش تو وحشیانه رامم شد

وقتی که در کنارم و همرنگ لحظه ها بودی
............. وقتی درست قصه همانطور که قول دادم شد

شب آن شبی که شدی ، حوا و روی تخت سپید
.......... یک مشت خاک و آب بود که با یک نگاه تو آدم شد

نگاهی که حس انسانی رو متحول کنه ، نگاه یک انسان نیست ،
چون نگاه انسانها همیشه با امیال شخصی و هوس آلوده است....
اون نگاه ، نگاه بی نظیر یک ابر انسانه .....