بهشتی در زمین
ای بهشت بی بدیل غرق در افکارها
ای تو تنها ماندگار مکه آزارها
ای تو چون انگشتر خاتم ، نگین سرنوشت
در رکوعی چون علی بخشنده در تکرارها
ای سیه پوش طلاکوب زمین بندگی
ای شب نورانی پر حسرت بیدار ها
ای بنای صلح و بخشش ، ای همیشه داغدار
از گناه مردمان کوچه و بازارها
ساکتی حتی سکوتت هم جهانی حرف داشت
ای غمین از گریه های خفته در اجبارها
ای که با هر بار دیدن چشم من آتش گرفت
سر نگه دار دلم افشا کن این پندارها ./
مقداد - مکه 89/05/10
|